Անճոռնի տիկնիկը
Բլոկադայի ժամանակ այդ փոքրիկ աղջկան տարհանել էին Լենինգրադից։
Լենոչկա էր նրա անունը։ Իսկ իր ազգանունը նա մոռացել էր․ նա այնքան փոքր էր և ուժասպառ։ Նա կորցրել էր իր ողջ ընտանիքը՝ մայրիկին, տատիկին, մեծ եղբորը…
Իսկ իրեն գտավ հյուծված երեխաներ հավաքող հատուկ բրիգադը։ Նրանք բլոկադայի սարսափելի ձմռանը բնակարանից բնակարան էին անցնում՝ փնտրելով երեխաների, որոնց ծնողները մահացել էին կամ մահամերձ էին…
Այդպես էլ գտան Լենոչկային և տարհանեցին։ Նա չէր հիշում, թե ինչպես էին իրենց տանում սառույցի վրա ցնցվող բեռնատարով, թե ինչպես ընկավ մանկատուն. նա ախր շատ փոքր էր: Ասես վտիտ թզուկ լիներ՝ մեծ գլուխը բարակ վզին…
Եվ նա արդեն ուտել էլ չէր ուզում: Այդպես լինում է դիստրոֆիայի ժամանակ: Նա կամ պառկում էր անկողնում, կամ նստում վառարանի մոտ գտնվող աթոռին:
Տաքանում էր ու ոչինչ չէր խոսում։
Բոլորը կարծում էին, որ Լենոչկան կմեռնի։ Շատ երեխաներ արդեն մահացել էին տարհանման ժամանակ. ծանր հյուծվածություն, ապրելու և ուտելու ուժ չկար:
Եվ խաղալու ու շնչելու ուժ…
Եվ ահա միոտանի, պատերազմի վետերան Քեռի Կոլյան հին սրբիչից մի տիկնիկ սարքեց։ Մի կերպ կտրեց, ծալեց, կարեց։ Ստացվեց անճոռնի տիկնիկ։ Նա քիմիական մատիտով աչքեր ու բերան գծեց տիկնիկի վրա։ Եվ զվարճալի քթիկ:
Նա տիկնիկը տվեց Լենոչկային և լրջորեն ասաց. «Դու, Լենոչկա, օրորիր տիկնիկին: Եվ սովորեցրու նրան լավ ուտել: Դու այժմ տիկնիկի մայրիկն ես: Եվ լավ հոգ պիտի տանես նրա համար: Թե չէ նա շատ թույլ է և կհիվանդանա: Նույնիսկ լաց չի լինում»։
Եվ Լենոչկան հանկարծ բռնեց տիկնիկին և սեղմեց կրծքին: Սկսեց օրորել նրան ու բարակ ձեռքերով շոյել։ Իսկ ճաշին տիկնիկին կերակրեց շիլայով՝ ինչ-որ բան քնքշորեն շշնջալով նրան։ Եվ ինքն էլ շիլա ու մի կտոր հաց կերավ …
Եվ ահա, Լենոչկան քնած է տիկնիկի հետ, տաքացնում է նրան վառարանի մոտ, գրկել ու հոգ է տանում նրա համար։ Ներկված աչքերով հին սրբիչից պատրաստված անճոռնի տիկնիկի համար …
…Աղջիկը ողջ մնաց: Որովհետև նրան չէր կարելի մեռնել, անհրաժեշտ էր հոգ տանել տիկնիկի համար, հասկանու՞մ եք։
Երբ պետք է ինչ-որ մեկի համար հոգ տանել, դա ահռելի ուժ է տալիս մարդուն։
Դա ուժ տվեց նաև Լենոչկային, որը հետագայում բուժքույր դարձավ ու երկար կյանք ապրեց։
Եվ նրա ձեռքերը միշտ զբաղված էին, իսկ սիրտը՝ բարությամբ լի..
Քրիստոնեական Պատմություններ
Թարգմանությունը՝ Արաքս Պողոսյանի